ساعت های اتوماتیک زیر مجموعه ساعت های مکانیکی هستند، که به صورت خودکار و از طریق تکان هایی که در مچ دست ایجاد می شوند و بدون نیاز به باتری، انرژی مورد نیاز خود را تأمین می کنند. انرژی لازم برای موتور این نوع ساعت ها از طریق فشرده شدن فندول ( یک فنر پیچشی کوچک ) تامین می شود. در این موتورها فندول در اثر نوسان روتور( وزنه به شکل لنگر ) که در اثر حرکت مچ دست حرکت می کند فشرده می شود. البته در این گروه از موتورها میتوان فندول را با چرخاندن سرکوک هم فشرده نمود. پس از فشرده شدن فندول (کوک شدن ساعت) ، این انرژی از طریق تعدادی چرخ دنده، به صورت تدریجی آزاد می شود و طی فرآیندی انرژی مورد نیاز برای حرکت عقربه ها فراهم و تنظیم می گردد و در نهایت ساعت شروع به کار می کند. با توجه به طول فندول مدت زمان ذخیره انرژی متفاوت است ( 48 ساعت تا 6 روز). از آنجائیکه این فرایند یک فرایند مکانیکی است، امکان خطا در آن وجود دارد که بر حسب شرایط و نوع موتور، میزان آن متفاوت و بین -3 الی+8 ثانیه است.
استیل 316L
استیل 316L
در محیط‌هایی که نیازمند مقاومت به خوردگی بیشتر از استیل 304 هستند از استیل 316L استفاده می‌شود. تفاوت شاخص میان استیل 304 و 316L عنصر مولیبدن است که حداکثر 3% به 316L افزوده می‌شود. مولیبدن مقاومت در برابر خوردگی این گرید را در برابر مواد خورنده شیمیایی، محلول‌ها و مخصوصاً در برابر کلریدها بیشتر می‌کند. مولیبدن یکی از قویترین عناصر آلیاژی جهت جلوگیری از خوردگی است.
Carbon: 0.03% max
Silicon: 0.75% max
Manganese: 2.00% max
Chromium: 16.00-18.00%
Phosphorus: 0.045% max
Nickel: 10.00-14.00%
Sulfur: 0.030% max
Nitrogen: 0.10 max
Molybdenum: 2.00-3.00%
سنگ قیمتی داخل موتور
استفاده از سنگ هایی دارای درجه سختی بالا ( معمولا سنگ ها و جواهرات درجه سختی 9 مقیاس موهس ) به منظور کاهش حرارت ایجاد شده در قسمت هایی از ساعت با فشار بالا استفاده می شود. هنگامی که فلز در مقابل یک فلز دیگر در حرکت است، این حرکت باعث تولید گرما و خورده شدن فلزات درگیر می شود. بنابراین ساعت سازان به منظور کاهش حرارت ناشی از سایش و اصطکاک بین قطعات فلزی از سنگ های سخت استفاده می کنند. تا این فرسایش در مدت زمان طولانی تری اتفاق بیافتد.
